Śledź nas na:



Spostrzeganie i zaburzenia spostrzegania

ZABURZENIA SPOSTRZEGANIA

Najbardziej spektakularne to omamy i złudzenia patologiczne.

  1. Omamy - powstawanie u chorego wyobrażeń spostrzegawczych mimo, że na narządy zmysłów nie działają żadne podniety, które by mogły być źródłem tych wyobrażeń spostrzegawczych. Takim wyobrażeniom towarzyszy przekonanie, że powstały one w następstwie zadziałania podniety - przekonanie o jego rzeczywistości. Obecne jest rzutowanie na zewnątrz tego, co chory spostrzega (rzeczy, osób) w otoczenie. Jeżeli są to omamy czuciowe lub czuciowo-ustrojowe, również musi być ten warunek spełniony. Chory jest przekonany, że to co spostrzega pochodzi ze świata otaczającego.

  2. Złudzenia patologiczne - są zaburzeniami spostrzegania, w których błędny jest sąd klasyfikujący, wyobrażenie spostrzegawcze powstało w następstwie podniet płynących ze świata otaczającego, ale wyobrażenie spostrzegawcze zostało błędnie zinterpretowane, zakwalifikowane.

Wszyscy ulegamy złudzeniom, czasami niechcianym, często chcianym, bez trudu dopowiadamy sobie trzeci wymiar dwuwymiarowego obrazu. Złudzenia niechciane powstają pod wpływem np. strachu. Nasze złudzenia są szybko korygowane.

Złudzenia w psychopatologii różnią się od tych normalnych tym, że nie są korygowane, nie poddają się próbom perswazji, sprzęgają się z urojeniami. Chory miewa napady psychosensoryczne, np. napady szokowe, gdy choremu jawi się jakiś przedmiot, zwykle ten sam. Ale to nie są omamy, ponieważ chory zdaje sobie sprawę, że to co mu się napadowo pojawia, nie jest rzeczywiste.

Nie są też omamami ugłośnione myśli, chory wie, że są to jego własne myśli, ale on je słyszy w swojej głowie, to nie ktoś mówi do niego.

Omamów mamy tyle, ile narządów zmysłów. Przyjęło się nazywać omamami zjawiska nie mające związku z narządami zmysłów, omamy psychiczne. Chory czuje w sobie zdolność do przekazywania swoich myśli, zdolność odbierania myśli innych, docierają do niego w drodze myślowej nakazy, zakazy, on sam czuje zdolność przekazywania rozkazów innych.

Przyjęło się też nazywać omamami pewne zaburzenia pamięci - są to omamy pamięciowe. Omamy pamięciowe to przekonanie chorego, że to, co jest wyłącznie wytworem jego wyobraźni, rzeczywiście miało miejsce, do wyobrażenia wytwórczego dołącza się sąd realizujący.

INNE ZABURZENIA SPOSTRZEGANIA

● Obserwujemy u niektórych chorych wzmożenie natężenia spostrzeżeń. Np. jak człowiek jest chory, źle się czuje, zbyt ostro spostrzega. Tak jest w neurastenii, ale też intensywniej są przeżywane wrażenia w stanie maniakalnym.

● Obniżenie natężenia spostrzeżeń - gdy jesteśmy znużeni, aż do zaśnięcia. Takie obniżenie jest też w stanach depresyjnych. W zespole katatonicznym obojętność na wszystko osiąga niezwykłe rozmiary.

● Poczucie obcości spostrzeżeń - wszystko wydaje się obce, nierealne, np. własne ciało, umysł, istnienie, stany depersonalizacji.

● Zmiany wielkości spostrzeżeń:

  • mikropsja - to, co chory spostrzega, wydaje się dziwnie małe.

  • makropsja - to, co chory spostrzega jest dziwnie wielkie

Dotyczy to też omamów.

● Metamorfognozja corporalis - zmienione odczuwanie własnego ciała. Głowa wydaje się dziwnie wielka, proporcje się zmieniają.

Dysmorfofobia - lęk przed zmianami własnego ciała.

Objawy fantomowe - zjawiska normalne, odczuwanie brakującej części własnego ciała.


 



Zobacz także