Śledź nas na:



Myślenie i zaburzenia myślenia

Zaburzenia toku myślenia:

  • przyspieszenie toku myślenia - tachyphrenia - obserwujemy niemal wyłącznie w zespołach maniakalnych. Wyraża się wielomównością, przyspieszeniem toku myślenia ze skłonnością do zmiany wątków myślenia, z tym, że wypowiedzi tych chorych są poprawne pod względem przyczynowo-logicznym. W miarę przyspieszania się toku myślenia, treść tych wypowiedzi staje się coraz bardziej powierzchowna. Chory traci zdolność do głębszego skupienia się na tym, co mówi. Krańcową postacią jest gonitwa myśli. Pewne elementy przyspieszenia myśli można obserwować po niektórych używkach (w małych ilościach, alkohol, niektóre narkotyki).

  • bradyphrenia - zwolnienie toku myślenia - ma to pewne pierwowzory w codziennym życiu: zmęczenie, słaba kondycja, choroba. Trudniej odbieramy słowa, mamy uboższe skojarzenia. Patologiczne spowolnienie w depresjach, zwłaszcza w depresji endogennej, w chorobach afektywnych.

  • brak spontanicznych wypowiedzi, zapytań, odpowiedzi jednozdaniowe, lakoniczne, nie podtrzymują rozmowy, chorym sprawia trudność przypomnienie sobie nawet prostych zdarzeń, odpowiadają z opóźnieniem, nastrój przygnębienia, trudności w zapamiętywaniu, co związane z zaburzeniami uwagi.

  • bradyphrenia, też w zespołach katatonicznych hipokinetycznych. Opóźnienie odpowiedzi, czasem trzeba zapytać kilka razy, żeby uzyskać lakoniczną odpowiedź, na niektóre pytania chory w ogóle nie odpowiada. Ta szczególna bradyphrenia w zespołach katatonicznych hipokinetycznych wyraża się też otamowaniami. Chory zaczyna odpowiadać na zadane pytanie, nagle przerywa i po dłuższym czasie kończy swoja odpowiedź. W krańcowo nasilonym zespole katatonicznym hipokinetycznym chory w ogóle przestaje mówić.

  • rozkojarzenie - dissocatio - zatracanie się konsekwencji przyczynowo-logicznej w myśleniu. Odstępowanie od zasady przyczynowo-logicznej w myśleniu na rzecz chorego tylko właściwego sposobu kojarzenia. Chory nie dostrzega sprzeczności logicznej wypowiadanych sądów. Pod względem formalno-logicznym wypowiedzi chorego mogą nie być chaotyczne, ciąg myślowy zachowany. Zaburzenie może nie przejawiać się we wszystkim, co chory mówi. Gdy rozkojarzenie jest znaczne, wszystkie wypowiedzi chorego wydają się przypadkowe, jakby się bawił słowami. Może mówić słowa, kierując się ich dźwiękowym podobieństwem, szeregować rzeczywistość wg barw. Nie korzysta ze swojej wiedzy. Przy krańcowym nasileniu można zaobserwować, tzw. sałatę słowną - wypowiadanie przypadkowych słów i zdań. Jest to objaw swoisty dla schizofrenii i zespołów z kręgu schizofrenicznego. Objaw świadczy o rozpadzie struktury osobowości.

  • inkoherencja - porozrywanie wątków myślowych, brak śladów kojarzenia, może przypominać rozkojarzenie, ale występuje tylko w splątaniu (amencji). Wypowiadanie słów zupełnie bez ładu i składu.

Obniżenie sprawności umysłowej:

  • niedorozwój umysłowy - niewykształcenie sprawności umysłowej w dostatecznym stopniu - oligofrenia

    Obniżenie sprawności umysłowej typu oligofrenicznego następuje w wyniku uszkodzenia struktur mózgowych, w życiu płodowym, we wczesnym okresie życia, itd. To uszkodzenie niezależnie od działającego czynnika hamuje możliwość pełnego rozwoju inteligencji w stopniu nieznacznym, umiarkowanym lub znacznym. Brak myślenia abstrakcyjnego. Myślenie konkretne może być dobrze rozwinięte (nieznaczne zaburzenie). Głębszy niedorozwój myślenia uniemożliwia choremu przyswojenie słów o znacznym stopniu abstrakcji.

  • zespoły otępienne - demencja

    Sprawność inteligencji zmniejszyła się pod wpływem uszkodzenia struktur mózgowych. Dochodzi do ograniczenia sprawności, ale jej poziom nie spada do poziomu niedorozwoju. Głównie zaburzenia pamięci i czynności intelektualnych.

 



Zobacz także